Τι γίνεται με τους αγώνες αερομοντελισμού;

Θα        μπορούσαμε        να πούμε ότι        το χόμπυ μας         δεν τα πάει        και άσχημα        τον        τελευταίο        καιρό:

Και μοντελοδρόμια         -που δεν        είχαμε στην        Αττική-         ιδρύθηκαν        και αρκετός        κόσμος        ασχολείται,         αρκετά μαγαζιά        και e-shops         δημιουργήθηκαν,         υπάρχει μια        γενικότερη        κινητικότητα        γύρω από το        χόμπυ  και καλό        επίπεδο αερομοντελιστών.         Καλό επίπεδο,         τόσο από        απόψεως          συμπεριφοράς         (οι λίγες        εξαιρέσεις        απλώς        επιβεβαιώνουν        τον κανόνα)         όσο και από        απόψεως ικανοτήτων.

Είναι        γεγονός ότι        πολλές φορές        μένουμε άναυδοι        από τις        επιδόσεις        πολλών,         νεαρών        κυρίως,         παιδιών στα        μοντελοδρόμια,         που κάνουν τα        μοντέλα, είτε        αεροπλάνα        είτε        ελικόπτερα, κυριολεκτικά        να χορεύουν        στα χέρια        τους!

Και εδώ,         ή σχεδόν εδώ...         σταματάνε        όλα!         Δηλαδή ενώ θα        περίμενε        κανείς να δει        όλα αυτά τα        παιδιά- ΚΑΙ        ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ        ΑΥΤΑ- να        παίρνουν        μέρος και να        διακρίνονται        στους αγώνες        αερομοντελισμού,         εν τούτοις        υπάρχουν        πολλές        κατηγορίες        αγώνων που        συγκεντρώνουν        ελάχιστες        συμμετοχές (παρά        την άψογη                 διοργάνωση        τους)  και        άλλες που δεν        γίνονται        καθόλου, λόγω        ελλείψεως        ενδιαφέροντος.

Είπαμε        προηγουμένως         "σχεδόν εδώ"         και το        αναφέρουμε        αυτό, γιατί μη        μας πείτε ότι        δεν έχετε δει        και δεν έχετε πάρει        ποτέ μέρος σε        κάποιους        αυτοσχέδιους         "αγώνες", της        στιγμής, στα        μοντελοδρόμια!         Μη μας πείτε        ότι δεν "καταδιώξατε"         κάποια        στιγμή το        αεροπλάνο        του φίλου σας        στον αέρα (και        δεν "καταδιωχθήκατε"!)         Μη μας πείτε        ότι δεν        δοκιμάσατε        με τους        φίλους σας,         έστω και μια        φορά, "ακρίβεια        προσγειώσεως"         με το μοντέλο        σας, δίπλα σε        κάποια πέτρα        ή σημαδάκι        στο        μοντελοδρόμιο!          Μη μας πείτε        ότι δεν        καυχηθήκατε        για το        ηλεκτρικό        σας        αεροπλάνο,         που        ανεμοπόρησε        περισσότερη        ώρα. Πολλές        φορές έχουμε        δει άλλους        πιο        τολμηρούς να        κάνουν        πραγματικές        αερομαχίες (κατάρριψη!)         με τις        ηλεκτρικές        τους        πτέρυγες! 

Όλα αυτά        τι σημαίνουν;         Σημαίνουν        ότι ΘΕΛΟΥΜΕ        ΝΑ ΠΑΜΕ ΕΝΑ        ΒΗΜΑ        ΠΑΡΑΚΑΤΩ.   Εντάξει.         Κάναμε το "KNIFE"         και το        ξανακάναμε        και το        ματακάναμε.         Το ίδιο και το         "HOVERING". Και την        ανάποδη        πτήση σε ύψος 1         μέτρο από το        έδαφος. Και το         ROLL τόσο χαμηλά,         που το φτερό        γυρνώντας        κόντευε να        ακουμπήσει        στο έδαφος.         Μετά;

Μετά        σίγουρα        θέλουμε κατά        κάποιον        τρόπο να "μοιραστούμε"         αυτές τις        ικανότητες        μας, να        υπάρξει τινι        τρόπω μια "επιβράβευση",         μια "αναγνώριση"         από τους        άλλους και        αυτό δεν        είναι κακό,         είναι        φυσιολογικό         για τον        άνθρωπο.         Αυτός είναι        και ο λόγος        που βλέπουμε        στα        μοντελοδρόμια        όλα αυτά τα        παιδιά να        κάνουν αυτά        τα        εντυπωσιακά        και        επικίνδυνα        ακροβατικά        με τα μοντέλα        τους. Δεν        πρόκειται        για        επιδειξιομανείς,         είναι η        λαχτάρα της        αναγνώρισης,         της        επιβράβευσης        του κόπου και        των        ικανοτήτων        τους!

Αυτός        είναι και ο        λόγος που        φτιάχτηκαν        και υπάρχουν οι        αγώνες        αερομοντελισμού        και που        προορίζονται         ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.         Να        αποδεικνύουμε        τις        ικανότητες        μας,         συναγωνιζόμενοι         "επί ίσοις        όροις" τους        φίλους μας        και        συναθλητές        μας.  Είναι        λάθος να λέμε         "εγώ δεν        είμαι για        αγώνες, πετάω        το        αεροπλανάκι        μου, έτσι, λίγο,         για να κάνω        την πλάκα μου,         δεν θέλω        τίποτε        παραπάνω".         Ίσως στην        αρχή όσο        είμαστε        αρχάριοι να        ισχύει αυτό,         μετά όμως        θέλουμε αυτό        το "κάτι λίγο        παραπάνω" γι        αυτό και        διοργανώνουμε        αυτές τις επί        τόπου,         αυτοσχέδιες        κόντρες με        τους φίλους        μας. Με τους        φίλους μας,         γιατί με        αυτούς        αισθανόμαστε        πιο άνετα, πιο        οικεία, δεν        φοβόμαστε "μήπως        γίνουμε        ρεζίλι".

Αφού        λοιπόν έχουν        έτσι τα        πράγματα,         γιατί οι        αερομοντελιστές        δεν παίρνουν        μέρος στους        αγώνες; 

Αυτό        είναι κάτι        που η        εφημερίδα θα        προσπαθήσει        να        διαλευκάνει        και, αν μπορεί,         να βοηθήσει να        ΑΛΛΑΞΕΙ.         Θα        ξεκινήσουμε        από εδώ και        από το FORUM  του        Κώστα        Κωστόπουλου,                  μια συζήτηση        όπου ΟΛΟΙ οι        μοντελιστές        πρέπει να        συμμετάσχουν        και να        εκθέσουν τις        απόψεις τους        για το θέμα.         Θετικές ή        αρνητικές,         δεν έχει        σημασία.

Και για        να αρχίσουμε,         θα εκθέσουμε        τις δικές μας        απόψεις, για        ποιούς -κατά        τη γνώμη μας-λόγους        δεν παίρνει ο        κόσμος μέρος        στους αγώνες,

- Η 1η        αιτία           πιστεύουμε        είναι ότι        μέχρι        πρόσφατα ΔΕΝ        ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ        ότι γίνονται        αγώνες.         Κάποιες,         λίγες φορές        ακούγαμε στα        μοντελοδρόμια          " ...έμαθα ότι        κάποιοι        αγώνες        έγιναν ή ίσως        θα γίνουν...μάλλον        στη        Θεσσαλονίκη...αλλά        όχι σίγουρα"         και άλλα        παρόμοια. Και        εδώ που τα        λέμε, από που        να το        γνωρίζαμε;         Περιοδικό        αερομοντελιστικό        να μας        ενημερώνει,         δεν υπήρχε,         ούτε υπάρχει.         Μόνον η        σελίδα της        ΕΛΑΟ στο INTERNET,         αλλά και        αυτής την        ύπαρξη λίγοι        την γνώριζαν        και λίγοι την        κοιτούσαν.         Βέβαια, οι        παλιοί        αθλητές        ενημερώνονταν,         είτε        τηλεφωνικά,         είτε από την        σελίδα της        ΕΛΑΟ, αλλά        αυτοί ήταν        πολλοί λίγοι,         μια ελάχιστη        μειοψηφία σε        σχέση με το        μεγάλο        πλήθος των        αερομοντελιστών.         Εξ ου και οι        λίγοι ΚΑΙ        ΠΑΝΤΑ ΟΙ        ΙΔΙΟΙ        συμμετέχοντες        στους αγώνες        και οι λίγοι        θεατές.

Πιστεύουμε        ότι τώρα με        την        εφημερίδα τα        πράγματα        άλλαξαν        κάπως και ο        κόσμος έχει        πλήρη        ενημέρωση        για τους        αγώνες, Ποιό        ποσοστό όμως        των        αερομοντελιστών        την διαβάζει;           Γι αυτό και        έχει μεγάλη        σημασία να        γνωρίσουμε        την        εφημερίδα σε        όσους        περισσότερους        αερομοντελιστές        μπορούμε. Ο        κόσμος πρέπει        να μαθαίνει        για τους        αγώνες (τουλάχιστον        έως ότου        εκδοθεί ΚΑΠΟΙΟ        ΣΟΒΑΡΟ        ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΤΙΚΟ        ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ,         οπότε θα τους        πληροφορείται        από εκεί και η        εφημερίδα θα        πάψει να        λειτουργεί,         αφού θα έχει        εκπληρώσει        τον σκοπό της).

Και πάλι        όμως, από τη        στιγμή που οι        αγώνες        άρχισαν να        γίνονται ευρύτερα        γνωστοί,         μέχρις ότου        οι        μοντελιστές το        πάρουν        απόφαση να        συμμετάσχουν,         θα υπάρξει ένα        εύλογο        χρονικό        διάστημα,         μέχρι να        συνηθίσουν        στην ιδέα. 

Η 2η        αιτία          είναι (πάλι        κατά την        άποψη μας)         ο φόβος για        τους αγώνες, η        ιδέα ότι        αυτοί είναι        κάτι πολύ μακρινό        και        απλησίαστο        για  εμάς, ότι        εμείς δεν        έχουμε τις        ικανότητες        για να        λάβουμε        μέρος, ο        φόβος "μήπως        γίνουμε        ρεζίλι".

 Και εδώ        πρέπει να        παίξει τον        ρόλο της η        Ομοσπονδία, η        ΕΛΑΟ, που        πρέπει να        καθιερώσει εύκολες        κατηγορίες        για τους        πρωτόπειρους,         κάτι όμως που ήδη        έχει γίνει        για        ορισμένες        κατηγορίες αγώνων,         π.χ. για τα        ελικόπτερα        και που θα        επεκταθεί (και        πρέπει να        επεκταθεί)         και σε άλλες        κατηγορίες. 

Επίσης        κάτι άλλο που        θα μπορούσε να        δοκιμάσει η        ΕΛΑΟ  είναι        ενδεχομένως        η καθιέρωση        κατηγοριών          γι αυτούς που        δεν έχουν        ξαναπάρει        μέρος σε        αγώνες, ή        έχουν πάρει        μέρος π.χ. μόνο        μέχρι 3 φορές(γιατί        μετά ο        αθλητής έχει        πια μπει στο        νόημα και        μπορεί να        πάρει μέρος        στις        κανονικές        κατηγορίες).         Έτσι και οι        για 1η φορά        συμμετέχοντες        θα έχουν την        αίσθηση ότι        βρίσκονται        σε ένα οικείο        περιβάλλον,         αφού θα        συναγωνιστούν        τους φίλους        τους με τους        οποίους ήδη "αγωνίζονται"         τώρα στα        μοντελοδρόμια        και ΔΕΝ ΘΑ        ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ        ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ        ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ        ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ        ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ        ΤΟΥΣ ΝΙΚΑΝΕ        ΟΙ ΦΤΑΣΜΕΝΟΙ        ΑΘΛΗΤΕΣ και        εδώ φτάνουμε        στην 

3 αιτία:           η γενικευμένη        άποψη ότι        τους νέους        μοντελιστές        τους θέλουν        στους αγώνες        για να τους        νικάνε και να         "δοξάζονται"         οι ήδη        φτασμένοι        αθλητές, κάτι        που έχουμε        ακούσει        πάμπολλες        φορές στα        μοντελοδρόμια.          Είναι        γεγονός ότι        αυτή τη        στιγμή ΥΠΑΡΧΕΙ        ΕΝΑ ΧΑΣΜΑ        μεταξύ των "φτασμένων        αθλητών" και        των "κοινών"         μοντελιστών        που πετούν        τώρα στα        μοντελοδρόμια.         Χάσμα που ΔΕΝ        οφείλεται        στην έλλειψη        ικανοτήτων        των άπειρων -στους        αγώνες-         αερομοντελιστών,         κάθε άλλο        μάλιστα, αλλά        στην έλλειψη        πείρας και        εξάσκησης        πάνω στις εξειδικευμένες        απαιτήσεις         των αγώνων.         Όπως μας        έγραψε ο        πρωταθλητής        μας        Ευάγγελος        Πασχαλούδης,         αν και ήταν "πρώτος"         στα        ακροβατικά        που έκανε στα        μοντελοδρόμια        με το        ελικόπτερο        του και        θεωρούσε        πολύ πιο        δύσκολα αυτά        που έκανε        αυτός από όσα        γίνονταν        στους αγώνες,         εν τούτοις,         όταν για 1η        φορά έλαβε        μέρος σε        επίσημους        αγώνες, ήρθε        τελευταίος!         Και ο επίσης        πρωταθλητής        μας Ηλίας        Σοπέογλου,         που εφέτος        πήρε το πρωτάθλημα         PYLON, όταν για 1η        φορά έλαβε        μέρος στους        αγώνες        αυτούς,         τερμάτισε        μόλις        προτελευταίος!

Όλα        λοιπόν είναι        θέμα δουλειάς        και        εξάσκησης.         Από την άλλη        πλευρά, είναι        φυσιολογικό        να υπάρχει        αυτή η καχυποψία        από μέρους        των "απλών"         αερομοντελιστών.         Η ΕΛΑΟ λοιπόν        πρέπει να        γεφυρώσει        αυτό το χάσμα,         πιθανόν όπως        προτείναμε        προηγουμένως,          καθιερώνοντας        ειδική        κατηγορία για        μοντελιστές        που δεν έχουν        ξαναπάρει        μέρος σε        αγώνες, ή        έχουν πάρει        μέρος λίγες        φορές.Έτσι        όλοι οι        συμμετέχοντες        θα έχουν την        πεποίθηση        ότι        αγωνίζονται        με τους        συναθλητές        τους "ΕΠΙ        ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ".          Τουλάχιστον        αυτή είναι η        δική μας        άποψη, και, εν        πάσει        περιπτώσει,         δεν θα χάναμε        τίποτα εάν η        ΕΛΑΟ το        δοκίμαζε        αυτό για 1-2         χρονιές, ώστε        να ελεγχθεί η        επιτυχία του        θεσμού.

4η αιτία:         Η παντελής        άγνοια για τα κατάλληλα        μοντέλα για        τους αγώνες.         Τι μοντέλα        και τι        μηχανές        πρέπει να        έχει κανείς        για να λάβει        μέρος στους        αγώνες;  Που        μπορεί να τα        βρει και πόσο        κοστίζουν;          Εδώ είναι που        μπορούν να        βοηθήσουν οι        πεπειραμένοι        αθλητές μας        και θα πρέπει        να το κάνουν        με μια σειρά        άρθρων όπου        θα        ενημερώνουν        τον κόσμο. Και        εμείς με την        σειρά μας,         μπορούμε να        δημιουργήσουμε        μια μόνιμη        σελίδα στην        εφημερίδα με        όλες αυτές        τις χρήσιμες        πληροφορίες,         όπου οι        αερομοντελιστές        θα μπορούν να        ανατρέξουν        ανά πάσα        στιγμή.

Εδώ        βέβαια        χρειάζεται        και η συμβολή        των Ελλήνων        εμπόρων, που        θα έπρεπε ΠΡΩΤΟΙ        ΑΥΤΟΙ να        γνωρίζουν τι αγωνιστικό        υλικό        υπάρχει στην        διεθνή αγορά,         να        ενημερώνουν        τους        μοντελιστές        για τα σωστά          προϊόντα και        να κάνουν τις        κατάλληλες        εισαγωγές.         Δυστυχώς το        Ελληνικό        εμπόριο        είναι στρεβλό,          ΔΕΝ        λειτουργεί        ακόμα σωστά        στο χώρο του        αερομοντελισμού,         με δυσάρεστα        αποτελέσματα         τόσο για τους        εμπόρους -αφού        τουλάχιστον        το 70% των        μοντελιστών        έχει στραφεί        στις απ        ευθείας        εισαγωγές        από το        εξωτερικό-          όσο και για        τους        μοντελιστές,         αφού δεν        έχουν σωστή        ενημέρωση        και υποστήριξη        από τους        εμπόρους. Οι        Έλληνες        έμποροι -και        ειδικά οι πιο        παλιοί- θα        πρέπει να        συμμετέχουν        πιο ενεργά        και να        βοηθήσουν        όσο μπορούν -         και μπορούν.         Δεν        θυμόμαστε να        έχουμε δει        καμιά φορά        κάποιον από        τους παλιούς        εμπόρους να        συμμετέχει        στις        συζητήσεις        στο FORUM για να        εκφράσει        κάποια άποψη,         να λύσει        κάποια        απορία, να        βοηθήσει. Γιατί;

5η αιτία:          Η        έλλειψη        κατάλληλων        χώρων        προπόνησης,         ειδικά εδώ        στην Αττική        όπου        υπάρχουν και        οι        περισσότεροι        αερομοντελιστές,         άρα δυνητικά        θα μπορούσαν        να υπάρχουν        και οι        περισσότεροι        αθλητές. Τώρα        όμως με τα        καινούργια,         σύγχρονα        μοντελοδρόμια,         πιστεύουμε        ότι θα λυθεί        και αυτό το        πρόβλημα

6η αιτία:        (μήπως και η        σπουδαιότερη;)         Είναι        γεγονός ότι        με την πάροδο        του χρόνου τα        ενδιαφέροντα        του κόσμου        αλλάζουν. Το 1970         παρακολουθούσαμε        στο Τατόϊ        αγώνες FREE-FLIGHT,         λαστιχοκίνητων        και -κυρίως CONTROL-LINE!         Μάλιστα στα         CONTROL-LINE υπήρχαν        κατηγορίες COMBAT         και        ακροβατικών.         Στις μέρες        μας όλες        αυτές οι        κατηγορίες        έχουν        εκλείψει.         Καλώς ή κακώς        δεν υπάρχει        πλέον        ενδιαφέρον        του κόσμου γι        αυτού του        είδους το        μοντελισμό.         Στο        εξωτερικό,         Αγγλία,         Γερμανία, ΗΠΑ,         αυτοί οι        αγώνες        γίνονται        ακόμα, αλλά        και εκεί το        ενδιαφέρον        του κόσμου        βαίνει        μειούμενο.         Αντίθετα        έχουν        αναφανεί        άλλες        κατηγορίες        που έχουν        μεγάλο        ενδιαφέρον,         όπως π.χ. η FUN-FLY.          Σε όποιο        μοντελοδρόμιο        και να πάμε        σήμερα θα        δούμε        σίγουρα        μερικά FUN-FLYERS να        κάνουν        εκείνη τη        στιγμή HOVERING και        άλλες        εντυπωσιακές        φιγούρες.         Στην Αγγλία        υπάρχει        πρωτάθλημα FUN-FLY         και σίγουρα        θα υπάρχει        και σε άλλες        χώρες. Στην        Αμερική πάλι,          υπάρχει        πρωτάθλημα COMBAT         R/C και μάλιστα        υπάρχουν        περισσότερες        από μια        κατηγορίες        και ας μην        εμπίπτουν οι        αγώνες COMBAT R/C         στους        κανονισμούς        της FAI.

Που        θέλουμε να        καταλήξουμε;         Θα πρέπει και        η δική μας        ΕΛΑΟ να        αφουγκρασθεί        τον παλμό του        κόσμου και να        μην επιμένει        σε        κατηγορίες        που δεν έχουν        πλέον        ενδιαφέρον,         ενώ αντίθετα        θα πρέπει να        καθιερώσει νέες        κατηγορίες,         ελκυστικές        για το μεγάλο        πλήθος των        αερομοντελιστών.         Μια τέτοια        κατηγορία        που σίγουρα        θα προσέλκυε        τώρα μεγάλο        ενδιαφέρον        και στην        Ελλάδα, είναι        η FUN-FLY. Ίσως και η         COMBAT, στα πρότυπα        της        Αμερικάνικης        ΑΜΑ.

Τελειώνοντας        και ζητώντας        συγγνώμη αν        σας        κουράσαμε (θεωρούμε        όμως ότι        είναι όμως        πολύ        σπουδαίο το        θέμα των        αγώνων) θα        θέλαμε να        δηλώσουμε        ότι όλα τα        παραπάνω        είναι        προσωπικές        μας απόψεις        και σκοπός        τους είναι να        αποτελέσουν το        έναυσμα        συζητήσεων        από ΟΛΟΥΣ        τους        αερομοντελιστές,         ώστε να        ανταλλάξουμε        ιδέες και να        καταλήξουμε        στο τέλος σε        αυτό που        είναι        καλύτερο για        το χόμπυ μας.

Είναι        δική μας        παράκληση, με        αφορμή το        άρθρο αυτό, να        εκφράσουν οι        μοντελιστές        τις απόψεις        τους στο FORUM του          κ. Κώστα        Κωστόπουλου,          για        ποιούς        λόγους δεν        παίρνουν        αυτοί μέρος        στους αγώνες        και τι θα        ήθελαν να        αλλάξει για        να πάρουν.

 Μετά        είναι        υποχρέωση        της ΕΛΑΟ να        ακούσει τον        κόσμο και να        κάνει τις        απαιτούμενες        κινήσεις,         ώστε να        ξαναδώσει        ζωή στο χόμπυ        μας.

Γ. Κ.      

Η εφημερίδα έχει υιοθετήσει για τις συζητήσεις της το FORUM του Κώστα Κωστόπουλου, στην διεύθυνση:

(Παρακαλούμε συμπληρώνετε το "Subject" στο e-mail, αλλοιώς το anti-virus πρόγραμμα το απορρίπτει)